เหตุการณ์น่าตกใจเกิดขึ้นที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อเจ้าอาวาสของวัดได้ใช้ไม้ตะพดทุบกระจกรถรับส่งนักเรียน หลังจากที่คนขับรถได้เข้าไปกลับรถภายในวัด ทำให้เด็กนักเรียนที่อยู่ในรถตกใจและร้องไห้ ผู้เสียหายได้แจ้งความดำเนินคดีกับเจ้าอาวาสดังกล่าว และเจ้าคณะอำเภอก็ได้เข้ามาตรวจสอบข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ด้วย

เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในวัด

เจ้าอาวาสทุบกระจกรถรับส่งนักเรียน

เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2567 ช่วงเวลาประมาณ 16.00 น. เมื่อคนขับรถตู้รับส่งนักเรียน คือ นางสาวผาสุข มีมาก อายุ 45 ปี ได้ขับรถเข้าไปภายในบริเวณวัดเพื่อกลับรถ ระหว่างที่กำลังจะดับเครื่องยนต์ จู่ๆ ก็มีพระรูปหนึ่ง ซึ่งต่อมาทราบว่าเป็นเจ้าอาวาสของวัด ถือไม้ตะพดออกมาและฟาดใส่กระจกหน้ารถ จำนวน 4 ครั้ง โดยกระจกหน้ารถด้านที่นางสาวผาสุขนั่งอยู่ก็แตกเสียหาย

เด็กนักเรียนในรถตกใจร้องไห้

จากนั้น เจ้าอาวาสก็ยังคงใช้ไม้ตะพดฟาดเข้ามาที่กระจกรถอีกหลายครั้ง จนกระจกแตกร้าว ทำให้เด็กอนุบาลที่นั่งอยู่ภายในรถตู้ขวัญผวาและร้องไห้ นางสาวผาสุขได้ถามเจ้าอาวาสว่าทำแบบนี้ทำไม แต่เจ้าอาวาสก็ตอบแบบงงๆ ว่า "กูจะทำ ใครจะทำไม" จนเกิดมีปากเสียงโต้เถียงกัน

ผู้เสียหายแจ้งความดำเนินคดี

เนื่องจากนางสาวผาสุกเป็นผู้หญิง และมีเด็กเล็กอยู่ในรถด้วย จึงรู้สึกไม่ปลอดภัยหากกระจกแตกเข้าโดนเด็กๆ จึงได้เดินทางเข้าแจ้งความที่สถานีตำรวจภูธรพระนครศรีอยุธยา นอกจากนี้ ยังพบว่าพระรูปนี้เคยก่อเหตุทำแบบนี้มาแล้วหลายครั้ง ทำให้นางสาวผาสุขตัดสินใจที่จะเดินหน้ายื่นหนังสือร้องเรียนต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อเอาผิดกับพระรูปดังกล่าว

เจ้าคณะอำเภอเข้ามาตรวจสอบ

ต่อมา นางสาวผาสุขได้เดินทางไปพบกับพระวชิโรภาส เจ้าคณะอำเภอพระนครศรีอยุธยา เพื่อทำเรื่องร้องเรียนถึงพฤติกรรมของเจ้าอาวาสวัดดังกล่าว พระวชิโรภาสกล่าวว่า ทราบเรื่องแล้วรู้สึกไม่สบายใจ และจะเข้าไปตรวจสอบข้อเท็จจริง ซึ่งเป็นหน้าที่ของพระที่ต้องดูแลพระและวัด รวมถึงบำรุงพระพุทธศาสนา

เจ้าอาวาสยอมรับทุบรถ

ล่าสุด ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่เกิดเหตุ พบกับเจ้าอาวาสวัด โดยเจ้าอาวาสยอมรับว่าตนเองเป็นผู้ทุบรถคันดังกล่าวจริง สาเหตุที่ทำลงไปนั้นก็เพราะว่าตนเองไม่อนุญาตให้จอดรถ เพราะที่ผ่านมาเคยทำที่จอดรถไว้ด้านหลังวัดแต่ก็ไม่มีใครมาจอด แต่กลับมาใช้พื้นที่ในวัดจอดรถ ทำให้ขวางการจราจร และที่สำคัญเด็กนักเรียนที่มากับรถนักเรียนชอบมารังแกหมาภายในวัด ก็ทำให้หมากัดนักเรียนอีก จึงทำให้วัดต้องรับผิดชอบ และได้รับความเดือดร้อน ส่วนคนขับรถก็ไม่มารับผิดชอบ ดังนั้นตนเองจึงตัดปัญหาไม่ให้รถรับส่งนักเรียนเข้ามาจอด ถ้ามาจอดก็จะทุบรถ และยินดีชดใช้ค่าเสียหาย ถ้ามาจอดอีกจะทุบอีก