เมื่อ 6 ชั่วโมงที่แล้ว, เรามีโอกาสดูภาพยนตร์ "Here" ซึ่งได้ดัดแปลงมาจากนิยายภาพของริชาร์ด แมคไกวร์. หนังนี้ดำเนินเรื่องผ่านมุมมองเดียวกันในทุกหน้าและบันทึกเรื่องราวของตัวละครและความทรงจำบนพื้นที่แห่งหนึ่งในนิวอิงแลนด์. มันไม่เพียงแค่บันทึกความยากลำบากและความผิดใจ แต่ยังมีความรักและความหวังในทุกช่วงเวลา.
ผู้กำกับโรเบิร์ต เซเม็กคิสได้สร้างภาพโลกยุคดึกดำบรรพ์ผ่านการใช้ซีจี ซึ่งทำให้ความน่าสนใจและความขลังของหนังลดน้อยลง แต่ยังดีได้การแสดงจากนักแสดงนำอย่างทอม แฮงส์และโรบิน ไรท์.
หนัง "Here" ทำให้ผู้ชมได้คิดถึงสถานที่และช่วงเวลาในอดีต. ผ่านการเล่าเรื่องผ่านมุมกล้องในช่วงเวลาต่างกันนี้, เรากำลังมองดูสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นผ่านเฟรมภาพสี่เหลี่ยมมุมเดิมและจินตนาการถึงเหตุการณ์ในอดีตที่ทิ้งร่องรอยไว้ในสถานที่นี้.
เช่นเดียวกับว่าเราเดินเข้าไปในห้องๆ หนึ่งและจินตนาการว่าในอดีตเคยเกิดอะไรในห้องนี้บ้าง. มันทำให้เรามีความรู้สึกว่าออดีตไม่ใช่เพียงแค่เรื่องดีเสมอ แต่ยังมีเรื่องที่ทำให้เรามาป็นปัจจุบัน.
ในระหว่างชมภาพยนตร์, เราได้รู้สึกความหวันและความลับของอดีต. แนวทางการนำเสนอของหนังอาจมีสิ่งที่ไม่ถูกใจเราอยู่บ้าง แต่ "Here" ก็ถือเป็นอีกหนึ่งภาพยนตร์ที่ทำให้เราได้หวนกลับไปคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ในชีวิต.
นักแสดงสมทบอย่างเคลลี่ ไรลี่และพอล เบตตานียังช่วยให้เรามีอารมณ์ความรู้สึกร่วมไปกับเรื่องราว. การแสดงของทอม แฮงส์และโรบิน ไรท์更是ทำให้เราประสบ感受ความลับและความรักในหนัง.